Biliyorum, bir Müslümanın başka bir Müslümana karşı öfkeli olması doğru değildir ve kaçınılması gereken bir tavırdır. Ancak bir buçuk yıldır israilin Filistinli kardeşlerimize yaptığı zulme tüm dünya şahit olmuştur. Bu zulme karşı en fazla sessiz kalanlar ise Müslüman ülkelerin idarecileri ve halklarıdır.
 

Malumunuz, bir buçuk yıldır israil, Filistin halkının üzerine yoğun bombalar yağdırıyor. Bu bombaların çıkardığı sesler ve mazlumların feryatları, komşu Müslüman ülkelerin sınırlarını aşıp kulaklarına ulaşırken, bu ülkelerden ciddi bir tepki gelmemesi nasıl açıklanabilir? Sanki Filistin diye bir ülke yokmuş gibi davranılıyor. Sanki Filistin, İslam coğrafyasından çok uzakta bir diyar gibi görülüyor. Sanki Filistin’de yaşayan insanlar Müslüman kardeşlerimiz değilmiş gibi bir duyarsızlık sergileniyor. Sanki israil diye bir terör şebekesi yokmuş gibi hareket ediliyor. israilin dur durak bilmeyen bu zulmü karşısında hep böyle sessiz mi kalacağız? Neden halk olarak ayağa kalkıp tüm kapıları zorlayamıyoruz? Gazze’deki bir avuç insanın yok olmasını mı bekleyelim? Yeter Allah aşkına, biraz kendimize gelelim!

Bu manzara karşısında ne yapalım Allah aşkına? Yapılan bunca zulme sessiz mi kalalım? Adı Müslüman olan ama kalbi israil ve Batı ile beraber atanlara karşı öfkelenmeyelim mi? Elbette ki öfkeleniyoruz! Müslüman gibi görünen ama birer israil eyaleti valisi gibi hareket eden idarecilere karşı öfkeliyiz.

Ya iki milyarlık nüfusa sahip olan İslam ümmeti! Hani Müslümanlar kardeşti? Hani Müslümanlar bir bedenin azaları gibiydi? Resûlullah (s.a.v.) bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor: “Müslümanlar bir bedenin azaları gibidir. Bedenin herhangi bir uzvu acı çekerse, diğer uzuvlar da bu acıyı hisseder.” Peki ya bugün? Filistin’de ve dünyanın birçok yerinde yalnızca bir uzuv değil, İslam ümmetinin tamamı paramparça ediliyor. Hiç kimseden ses seda yok. İki milyara yakin 57 Müslüman ülkeye sahip İslam topluluğu bu acıyı hissetmiyor; aksine gözlerini ve kulaklarını kapatarak bu zulmü görmezden geliyor.

Bunlar gözlerimizin önünde yaşanırken öfkelenmeyip de ne yapalım?

Öfkemiz, adaletsizliğe!
Öfkemiz, zulme sessiz kalanlara!
Öfkemiz, kardeşliğini unutanlara!

Bu sessizlik karşısında öfkelenmek, adaleti savunmak ve zulme karşı durmak bizim insanlık ve iman borcumuzdur.