Ateşler içinde yürüyen Gazzeli çocuk 


 Ömer ALADAĞ    28.05.2025 11:19:06  



Ateşler içinde yürüyen Gazzeli çocuk 
Ben Gazze,ateş alevleri içinde yürümeyi öğrendim. Ateş alevleri ile aydınlandı mekanlarımız.
Ateşten toplar ile oynamayı öğrendik.
Ateş ile güçlendi imanımız ve yürüyüşümüz bitmedi devam ediyor.
Ateş alevlerine rağmen tüm dünya suskun.


Normal hayatları devam etmekte.
Tüm ülkeler çok korktu bu ateş kendilerine bulaşır diye, birlik olup söndüremediler. Bizi yalnız bıraktılar alevler içerisinde,
Biz direneceğiz ve terk etmeyeceğiz.
Gazze bizim doğum yerimiz, Gazze bizim şehitlerimiz, Gazze direnişimiz, 
Gazze varoluşumuz.


Biz teslim olmayacağız terk etmeyeceğiz ve tüm dünyayı gazze yapacağız.
Gazze şehitlerin kanı ile sulandı çok bereketli topraklar.Kimseye yar etmeyiz.
Gazze dünyadaki tüm adaletsizliklerin yakıldığı yer dünyadaki cennet mekan yalnız bırakılmışlığın onurlu direnişi ve kaybetmeyecek zaferin alevleri.
Bizi yakabilirsiniz Ama yok edemezsiniz,evlerimizi yerle bir edebilirsiniz ama bizi bu topraklardan sökemezsiniz. Bize karşı savaşan tüm ülkeler yerle bir olacaklar yenilecekler.


Gazze bitmeyecek büyüyecek ve tüm dünyayı fethedecek.
Alevler içinde yürüyen çocuk, Sen bizlere çok şey öğrettin. bizi bize taşıdın. Bizi adam etmek için çok uğraştın. Alevler içinde bir cennet bahçesi gibi yürüdün, yürüdün ve yürüdün, ama terk etmedin,vazgeçmedin. Dünyayı yalnız bırakmadın, Onlara Işık oldun, yol gösterdiğin.
Alevler bir nur oldu, tüm dünyayı kapladı.

İnsanlar sana doğru koştu, sen onlara doğru koştun, ama vazgeçmedin. yenilmedin.
 Tüm dünyanın yalnızlığını ısıttın ve yaratıcıya yönlendirdin. 
Bizleri terbiye ettin, içimizdeki günahları yakarak bizi temize çıkarmak istedin. Asıl mekana temiz  çıkarmak istedin,günahsız çıkarmak istedin.
Bizler ise seni yalnız bıraktık, Öksüz bıraktık,yetimi bıraktık. Bizler  küresel güçlere direnemedik,yenildik,teslim olduk.
 Onlar  için var olduk çok korktuk arabamızdan, çocuklarımızdan, işimizden, evimizden bu dünyaya ait her şeyden çok korktuk terk  edemedik.
Bu korkularımızla sizi yalnız bıraktık, size dokunamadık. Ellerimizi uzatamadık, seyrettik,konforumuzdan  vazgeçemedik. Ticaretimizden vazgeçemedik, günlük işlerimizden vazgeçemedik, buna rağmen,biz yine  yenildik.
Siz kazandınız .Ne mutlu size...