Tribünlere Oynanan Yetenek

Bir zamanlar bir adam, padişahın düzenlediği ödüllü bir yarışma olacağını duyar ve hazırlık yaparak yarışmaya gider. Kalın bir ipi iğne deliğinden geçireceğini söyler ve o kalın ipi tel tel ayırarak sabırla iğne deliğinden geçirir. Seyredenler hayran kalır ve alkışlarlar. Padişah da ödül verir. Ancak sonra bir de ceza keser: “Bu kadar akıl, sabır ve maharet; ama hepsi boş bir iş için…” der. 

Bugün bu hikâye, pek çok toplumsal davranış biçiminin aynası gibi duruyor. Zekânın, emeğin ve vaktin; faydasız, amaçsız işlerde harcanması artık neredeyse olağan hâle gelmiş durumda. Toplumda artan huzursuzluk, ekonomik sıkıntılar, sosyal kopukluklar ve güven sorunları her geçen gün daha çok hissediliyor. Ancak tüm bu gerçek sorunların gölgesinde, bireysel enerjiler çoğunlukla görünmez vitrinlerde tüketiliyor. Vakit, ekran başında bitmek bilmeyen videolarla geçiyor. Yetenek, sadece “beğeni” almak uğruna sergileniyor ve feda ediliyor. Zekâ, tartışmalarda üstün çıkmak ya da laf sokmak için kullanılıyor. Çaba, sahnede görünür olmak uğruna harcanıyor. 

Oysa toplumun esas ihtiyacı; çözüm, dayanışma, üretkenlik, yetenekleri geliştirip sahada kullanmak ve sağduyu… Artık sorgulamak gerekiyor: Zekâ ne için kullanılmakta? Emek hangi amaca hizmet etmekte? Vakit hangi uğurda harcanmakta? Sadece “yapabilmek” yetmiyor. Asıl mesele, “ne için yapıldığı” sorusunda yatıyor. 

Toplumsal iyileşme, ancak bireysel farkındalıkla başlayabilir. Bu farkındalık da gösterişli çabalardan çok, faydalı ve yapıcı; harcanan enerjiye değecek adımların tercih edilmesiyle mümkündür. Günlük yaşamda daha fazla sorumluluk üstlenilmeli; sorunların parçası olmak yerine, çözümün parçası olmaya niyet edilmelidir. Sosyal medyada vakit harcamak yerine bilgiye, üretime ve gelişime yönelinmelidir. Konuşmaktan çok, örnek olmaya odaklanılmalıdır. Zekâyı göstermek değil, onu işe yarar hâle getirmek anlamlıdır. Çünkü padişahın sopası sadece beceriksizliği değil; anlamdan yoksun çabayı da cezalandırır. Topluma katkı sunmayan çaba, alkış alsa bile geride karanlık bir boşluk bırakır.